Акцыя «Тут Радзімы маёй пачатак…”

Ёсць на зямлі шмат куткоў яркай экзатычнай прыгажосці, якія выклікаюць захапленне. І ёсць месцы, з віду непрыкметныя,  з прывычным ландшафтам і кліматам, але яны валодаюць асобай магнетычнай сілай, выпраменьваюць дабро, утульнасць і спакой, да якіх прыкіпаеш душой і сэрцам, без якіх цяжка ўявіць сваё жыццё. Такім незабыўным куточкам для жыхароў Сялецкага сельскага савета з’яўляецца вёска Сялецкае.Таямнічыя лясы, празрыстыя рэкі, вясновай свежасці палі і сардэчныя прыветлівыя людзі.

Адкуль жа пайшла такая назва Сялецкае? Жыхары вёскі ўспамінаюць, што была такая легенда аб стварэнні вёскі Сялецкае. Калісьці на месцы вёскі Сялецкае быў лес. Людзей, якія не падпарадкоўваліся панам, высялялі з вёсак. І гэтыя людзі прыходзілі ў лес, дзе і пасяляліся. Кожны распрацоўваў сабе месца для жытла. Тут пасялілася сем сямей. Гэта месца назвалі Селішча. Потым гэты лес і Селішча купіў адзін пан па прозвішчу Сялецкі. Пан быў добры і прымаў да сябе на працу ўсіх людзей, якія жадалі ў яго працаваць. Гэта мястэчка стала расшырацца і па свайму прозвішчу пан перайменаваў Селішча ў вёску Сялецкае. Гэта назва засталася і па сёняшні дзень.

Відэа

У рамках рэалізацыі другога этапа абласнога праекта «#Мая_Зямля_Прыдняпроўе» вучні нашай установы адукацыі   здзейснілі віртуальную экскурсію ва ўстанову культуры «Магілёўскі абласны мастацкі музей імя П.В. Масленнікава» (Ссылка для скачвання: Відеаэкскурсія, Магілёўскі абласны мастацкі музей імя П.В. Масленнікава / https://www.youtube.com/watch?v=SUl6U71bpxQ). Вучні пазнаёміліся з партрэтамі ветэранаў і карцінамі, напісанымі ў розны час і на разную тэматыку: шчаслівае і бесклапотнае дзяцінства, гады вайны, трагедыя і подзвіг савецкага народа. 

У рамках рэалізацыі другога этапа абласнога праекта «#Мая_Зямля_Прыдняпроўе» вучні нашай школы наведалі гісторыка-краязнаўчы музей ДУА “Бялынкавіцкі вучэбна-педагагічны комплекс яслі-сад – сярэдняя школа Касцюковіцкага раёна”.

У рамках рэалізацыі другога этапа абласнога праекта «#Мая_Зямля_Прыдняпроўе» вучні 9-11класаў нашай школы наведалі гісторыка-краязнаўчы музей установы адукацыі.

Для вучняў была арганізавана займальная экскурсія, у выніку якой вучні адкрылі для сябя шмат новага, цікавага, а таксама змаглі выбраць найбольш цікавыя музейныя прадметы, якія змогуць з’яўляцца візітнай карткай і сімвалам нашага музея.

У этнаграфічнай зале “Ад прадзедаў спакон вякоў мне засталася спадчына” вучні ўбачылі экспанаты даўніны. Самы стары сундук, якому больш за 100 гадоў, калекцыі старадаўняга посуду (самавары, маслабойкі, дзежкі і інш.), святочнае сялянскае адзенне, лапці, рушнікі.Асаблівую цікавасць выклікаў макет “Сялянскай хаты з падворкам”. Кросны, ступа, лаўкі – усё гэта пераносіць нас у ХІХ ст.. Таксама ў экспазіцыі пазнаёміліся з праваслаўным кутком, дзе ўбачылі абразы, макет царквы.. Не засталіся без увагі і вырабы з дрэва, саломы, калекцыі замкоў ХІХ-ХХ стагоддзяў.

Для мяне ў музеі дораг кожны экспанат - расказвае класны кіраўнік Н.В.Чайкоўская, - таму што ён захоўвае цеплыню нечыіх рук, раскрывае лёс чалавека, служыць адраджэннем нашай багатай духоўнай культуры.

Пры наведванні музея вучні абралі для сябе галоўны экспанат, які на іх думку, можа з’яўляцца сімвалам музея. Адным з такіх экспанатаў з’явіліся кросны.

Ні адна беларуская хата не обыходзілася без ручнога ткацкага станка. Гэтым рамяством займаліся пераважна жанчыны. Менавіта пагэтаму прысутнасць ткацкага станка ў доме стварала атмасферу цеплыні і ўтульнасці.

На погляд Башкевіч Анастасіі, менавіта гэты прадмет можа стаць візітнай карткай школьного музея.

Башкевіч Анастасія, вучаніца 11 класа                       Аўхуцкая Аксана, вучаніца 11 класа

        Абраменка Аксана, вучаніца 9 класа                 Даніленка Антон, вучань 10 класа

У рамках  другога этапа «Район адчыняе дзверы» обласнога проекта «#Мая_Зямля_Прыдняпроўе» навучэнцы X -XI класаў наведалі гісторыка-краязнаўчы музей дзяржаўнай установы адукацыі “Сялецкаўскі вучэбна-педагагічны комплекс яслі-сад – сярэдняя школа Касцюковіцкага раёна”.

Асноўная мэта мерапрыемства – выхаванне пачуцця гонару за гісторыка-культурную спадчыну Рэспублікі Беларусь, выхаванне ў вучняў любові да Айчыны, а таксама падтрымка творчых ініцыятыў. Займальны аповед настаўніка гісторыі дапамог навучэнцам акунуцца ў атмасферу далёкага ваеннага часу. Яшчэ раз пераканаліся якой мужнасцю і гераізмам валодалі ўдзельнікі вайны, яе героі!

У рамках абласнога праекта #Мая_Зямля_Прыдняпроўе  і школьнага творчага праекта “ ГІСТАРЫЧНЫМІ СЦЯЖЫНКАМІ КАСЦЮКОЎШЧЫНЫ” вучні ўстановы адукацыі “Сялецкаўскі вучэбна-педагагічны комплекс яслі-сад – сярэдняя школа Касцюковіцкага раёна” адправіліся ў падарожжа па вуліцах роднага аграгарадка. 

Я прайду па вуліцах маленства,

Зноў убачу вербаў карагод…

Ты, маё Сялецкае, як песня,

У маёй душы не першы год.

Мы кожны дзень ходзім па даўно знаёмых вуліцах і не задумваемся, чаму вуліца носіць тую ці іншую назву? Як называлася раней і чаму? Хто са знакамітых людзей хадзіў і жыў на вуліцах нашага аграгарадка?

Наш дом знаходзіцца на вуліцы  Школьная. Мне стала цікава, чаму яна так называецца. Я спытала аб гэтым у сваёй першай настаўніцы. Мы правялі невялікае даследаванне. Вось што ў нас атрымалася.

Вуліца мае такую назву па дзвюх прычынах. Па-першае,  таму што прымыкае школьная тэрыторыя. Па-другое, па гэтай вуліцы кожны дзень ідзе не адзін дзясятак вучняў і настаўнікаў у школу.

І мы пазнаёміліся не толькі з назвай вуліцы, але і з гісторыяй самой школы.

Першае ўпамінанне аб школе вядома з 1885 года. Тады пры царкве адкрыліся 3 царкоўна-прыхадскія класы. Наведвалі іх 7 хлапчукоў і 2 дзяўчынкі, працаваў 1 настаўнік. Але ўсім кіраваў поп, які чытаў Закон Божы і назіраў за працай настаўніка.

З 1920 года школа стала чатырохгадовай. У час Вялікай Айчыннай  вайны школа не працавала, аднавіла сваю працу толькі з 1943 года, пасля вызвалення Касцюковіцкага раёна. Пасля вайны школа стала  7-гадовай, а затым 8-гадовай.

У 1964 годзе школа атрымала статус сярэдняй агульнаадукацыйнай школы. Да гэтага часу пабудова школы была драўлянай. За гэты час са сцен школы выйшла больш за 30 выпускаў. Сярод выпускнікоў нашай школы ёсць настаўнікі, урачы, працаўнікі сельскай гаспадаркі, культуры. Не пералічыць прадстаўнікоў усіх прафесій, дзе заняты выпускнікі нашай школы. Ёсць нашы выпускнікі і ў Адміністрацыі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь. А яшчэ наша школа ганарыцца тым, што 21 выпускнік выконваў свой інтэрнацыянальны абавязак у Дэмакратычнай Рэспубліцы Афганістан.

З 12 студзеня  2009 года школа займаецца ў рэкарструіраваным і абноўленым будынку, дзе выдатныя спартыўная і актавая залы, сучасная сталовая, гісторыка-краязнаўчы музей, камп’ютарны клас. Створаны сайт установы адукацыі, на якім размешчана інфармацыя аб установе адукацыі.

А яшчэ на вуліцы Школьнай размешчана сялянская хата ХХ стагоддзя.

Тут пражывала Азаранка Раіса Яфрэмаўна са сваім мужам Мікалаем Пракопавічам. Гэта быў выдатны чалавек, выдатны настаўнік. Яе прозвішча занесена ў кнігу “Люди дела”.

Зноў прайду па вуліцах маленства,

Родны край мой песнямі звініць,

І звініць радзімы маёй песня,

Пра якую нельга мне забыць.